«ربیع» به‌معنی بهار از ماده رَبع است. علت اینکه به این ماه
ربیع گفته می‌شود این است که در فصل بهار، گیاهان تر و تازه‌اند و نامگذاری
این ماه در فصل بهار رخ داده است.
ماه «ربیع‌الاول» همان‌گونه که از اسم آن پیداست بهار ماه‌ها است؛ به‌جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست.
در
این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است،
زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) در این ماه است و مى‌توان
ادعا کرد از اول آفرینش زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است، چرا که او
داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیکترین آنها به
خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او است. این روز
نیز برتر از سایر روزهاست، و گویا روزى است که کاملترین هدیه‌ها، بزرگترین
بخشش‌ها، شامل‌ترین رحمتها، برترین برکتها، زیباترین نورها و مخفى‌ترین
اسرار در آن پى‌ریزى شده است.