کد خبر: ۵۷۹۵۳۱
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۶ - ۰۸:۳۷ 15 March 2018

واقعیت های ملموسی که مردم اردبیل با گوشت و پوست و استخوان آن را درک می کنند با آنچه بر روی کاغذ نوشته و گزارش می شود تفاوت فاحشی دارد. از یک سو شاهد ارائه آمار حیرت انگیز دولتیان در حوزه های مختلف توسعه در استان اردبیل هستیم و از سوی دیگر فریادهای بی پاسخ مسئولین استانی و نمایندگان مجلس را می شنویم که از دولت می خواهند که به داد اردبیل برسند.

رفتار دوگانه دولت روحانی در مواجهه با درخواست ها و نیازهای استان های مختلف به هیچ وجه قابل توجیه نیست . استان های برخوردار با شتابی غیر قابل باور در حال جذب سرمایه گذاری های دولتی و خصوصی و برخورداری از فاینانس های خارجی هستند که یقینا بدون عنایت دولتمردان غیر قابل تحقق است ؛ اما در استان اردبیل به عنوان منطقه ای مرزی که به تعبیر نماینده معزز ولی فقیه در استان پیشانی آبروی نظام در برابر همسایگان شمالی است شاهد عقب ماندگی غیر قابل دفاع در بخش های مختلف هستیم .

آمار تلفات جاده ای استان اگرچه همواره با کلیدواژه خطای انسانی به آن سرپوش گذاشته می شود بیانگر وضعیت اسف بار خطوط مواصلاتی استان است و سالانه شاهد از بین رفتن سرمایه های ارزشمند استانی هستیم به طوریکه در سال جاری حتی  برخی از نخبگان دانشگاهی و مدیران بلند پایه استانی قربانی فقدان جاده های استاندارد در اردبیل شدند این در حالی است که علیرغم کیفیت مناسب برخی از بزرگراه ها و اتوبان های منتهی به استان های برخوردار همواره در حال توسعه بوده ، هست و خواهد بود .

موضوع پروژه راه آهن اردبیل که دیگر جای بحث ندارد و کاربری آن از مدت ها پیش از یک پروژه عمرانی تبدیل به سوژه ای برای مانور تبلیغاتی مسئولین ذیربط شده است به طوری که برای کاندیداهای ورود به مجلس ابزاری برای تخریب رقبا و برای دولتیان دستاویزی برای نگه داشتن میزهای شان شده است .

هنوز فراموش نکرده ایم که استاندار محترم قول نصب ساعت شمارش معکوس برای راه آهن اردبیل را داده بودندکه لابد بودجه لازم برای خرید آن هنوز محقق نشده است !

بحث غم انگیز بیکاری جوانان اردبیل هم گویا به مدد بیماری آلزایمر نمایندگان دولت در اردبیل به نتیجه رسیده است ! چه روشی بهتر از فراموشی که نه مسئولیت می آورد و نه دچار رنج می کند کسی را که مسئولیت آن را به عهده دارد.

آنچه خبرگزاری های رسمی اردبیل اعلام کرده اند حاکی ازآن است که در استان اردبیل بر اساس آمارهای سال 95 بیش از 65 هزار نفر بیکار وجود دارد.

اگر با نگرشی خوشبینانه این آمار65 هزار نفر بیکار را بپذیریم که به نظر می رسد آن هم شبیه سایر آمار و ارقام ارائه شده بیشتر کاربرد اداری دارد به عبارتی یعنی بیش از دو لشکر بیکار در اردبیل در حال اتلاف عمر گرانمایه و سرمایه جوانی خود هستند و این فاجعه ای است که باید برای آن خون گریست .

اقای رئیس جمهور مصاحبه جالبی دارند و در آن توضیح می دهند که وقتی می گوییم تورم کاهش پیدا کرده به معنی ارزان شدن کالاها نیست بلکه به تعبیر ایشان یعنی کالا به آرامی گران می شوند ! کاش فیلسوفی یا اقتصاد دانی یا منجمی پیدا می شد و توضیح می داد که گرانی چه نسبتی با تورم دارد تا شاید دردی از دردهای مردم التیام یابد یا سفره های مردم با شنیدن و فهمیدن این تعریف کمی رونق پیدا می کرد .

ادبیات ارشادی مسئولین اجرایی استان که تابعی از ادبیات رئیس جمهور روحانی است بیش از آنکه دردی از مردم اردبیل دوا کند آنها را  به این وادی سوق می دهد که گوش دولت روحانی برای شنیدن مطالبات بر زمین مانده اردبیل سنگین شده است و این دو بیماری خطرناک یعنی آلزایمر و ناشنوایی خود خواسته عارضه ای غیر قابل جبران برای استان خواهد داشت و آن عقب ماندگی بیش از پیش استانی است که در تاریخ انقلاب اسلامی سهم خود را با اخلاص تمام پرداخت کرده اند .

سیاست یک بام و دو هوای دولت در توزیع عادلانه بودجه و امکانات بین استان های مختلف هیچ تعبیر نمی تواند داشته باشد جز اینکه دولت معظم اراده ای برای حل مشکلات معیشتی و نیاز های  اولیه اهالی استان محروم اردبیل ندارد و فریادهای پیوسته نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اردبیل به کوهی از بی توجهی دولتیان برخورد کرده و پژواک آن در گوش اهالی اردبیل می پیچد .

ای کاش نهادهای نظارتی برای این معضل بزرگ که تاثیرات سوء آن در همه شئون زندگی مردم اردبیل قابل لمس است چاره ای بیاندیشند .

کاش نهادی پیدا می شد و در مقام بررسی آمار تاسف بار منتشر شده در خصوص افزایش جرم ، طلاق ، خشونت ، نزاع های خیابانی ، کودکان ، افزایش زنان بیوه سرپرست خانوار و.... بر می آمد و به جای ارائه راهکارهای جامعه شناسانه به خشکاندن ریشه های ایجاد این معضلات می پرداخت .

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار