یکی از دوره های حکومتی ممالک محروسه ایران زمین سلسله قاجاریان می باشد که از طایفه ترکهای قجر و به اصطلاح قبیله ای از گوبگ یوخاری باش بودند که توسط آغا محمدخان قاجار بنیانگذاری شد و در حدود دویست سال بطول انجامید و حوادث دردناک بسیاری را در خود نهفته داشت که به جهت نزدیکی تاریخی برای بیشتر اذهان ملموس است.
یکی از آن حوادث دردناک تاریخی که در دوره قاجار در فعل و انفعالات حکومتی اتفاق افتاد قتل و حذف ناجوانمردانه میرزا تقی خان فراهانی معروف به امیر کبیر بود.
قتل امیرکبیر را باید در قالب یک معادله و به نام معادله امیر کبیر – آقاخان تحلیل و تعبیر کرد و اگر بخواهیم در محور فلسفه دکارت معادله فوق را معنا کرده و یک فرمول کلی فارغ از ادوار تاریخی آن صورت دهیم این معادله در یک فرمول کلی و به صورت معادله شایسته سالاری – شازده سالاری تعریف می شود که بعد از آن تاریخ مع الاسف در همه ادوار تاریخی و هم اکنون نیز در بافت سازمانی- اداری به وضوح مشهود است و آفت و مانعی بس بزرگ در راستای انسجام و توسعه اداری محسوب می شود.
در برش مصداقی معادله در قالب امیر کبیر- آقاخان باید گفت که امیر کبیر در فرم یک فرد توانمند، دغدغه مند، دلسوز و در یک کلمه به تعبیر بروکراتیک شایسته قربانی خبط و خطای استراتژیک ناصر الدین شاه قجر و اغفال آن توسط عناصر خبیث و خائن به ملک و ملت که آن زمان جزوء اقربا و نزدیکان دربار ناصری بودند شمرد که توسط میرزا آقا خان نوری مدیریت می شد.
میرزا آقا خان به معنای واقعی کلمه مصداق واقعی یک فرد خبیث ، خائن ، حسود و تنگ نظر و تهی از هرگونه توانایی و استعداد در مقابل فرد شایسته ای چون امیر کبیر بود که حسادت شیطانی تمام تمرکزش را بهم ریخته بود و در نهایت ناصرالدین شاه نیز مع الاسف تحت تاثیر سوءتبلیغات و شانتاژهای آقاخان نوری قرار گرفت و در یک اقدام ناجوانمردانه و در یک حالت عدم تعادل فرمان قتل امیر را صادر کرد این اقدام شنیع تاریخی در واقع حذف ناجوانمردانه شایستگی و توانمندی و یا همان عبارت معروف شایسته سالاری بود که در همان بدو تشکیل و قوام ساختار مدون بروکراسی در نطفه خفه گردید و از همان مقطع این رویه معیوب در قالب یک معادله شایسته سالاری- شازده سالاری در تداوم است بدینصورت که شایستگی و توانمندی قربانی و سلاخی شازدگان بی خاصیت و خبیث و حسود شده و از بدنه بروکراتیک حذف می شوند و این همان شاه مانع توسعه یافتگی در تاریخ بروکراسی ما محسوب می شود که مع الاسف هر روز قوام می یابد و اکنون وقت آن است که با توجه به رهنمود مقام معظم رهبری در راستای تدوین گام دوم انقلاب شایسته سالاری را بر مبنا و پایه تخصص و تعهد اساس قرار داده و فضا را برای عناصر و نیروهای جوان متخصص و متعهد دلسوز و مشتاق به خدمت به کشور و ملت فراهم آوریم و این همان نکته ای ست که باید از ذهن و بینش و باور تک تک مدیران واحدهای سازمانی فارغ از ملی و محلی آغاز گردد تا به استعانت از امداد و توفیق الهی جامعه و کشور در مسیر توسعه گام نهد و معادله منحوس امیرکبیر- آقاخان از ساحت بروکراتیک رخت بندد و این امر مهمی ست که توسط مدیران و روسای سازمانها و ادارت در پیرو همان رهنمود گام دوم انقلاب رهبر معظم مدظله عالی الزاما باید درک و فهم گردد.
دکتر عبدالرحمن ولایتی - پژوهشگر توسعه اجتماعی و روابط بین الملل
انتهای پیام/