به گزارش تابناک در کرمانشاه، آسمان هشتم ربیعالاول امسال نیز، جامه سیاه بر تن کرده و بغض بر گلوی شیعیان نشسته است؛ روزی که خاطره تلخ شهادت یازدهمین چراغ هدایت، حضرت امام حسن عسکری (ع)، بار دیگر در ذهن و دلها زنده میشود.
سامرا، آن شهر غریب که بارها صدای نوحه اهل بیت را شنیده، در سال ۲۶۰ هجری قمری شاهد خاموشی آفتابی شد که شعاع ایمانش به قلبهای مؤمنان گرما میبخشید. امامی که گرچه در حصار آهنین عباسیان و زیر سایه نگاههای مأموران خونریز زندگی کرد، اما با زلال علم و کرامت، راه حقیقت را در تاریکی زمانه روشن نگاه داشت.
شهادت امام عسکری (ع) تنها پایان یک زندگی نیست؛ آغاز فصلی نوین در تاریخ اسلام است. همان روز، در سایه حکمت الهی، کودکی کوچک، اما صاحب مقامی بس عظیم، پا به عرصه امامت گذاشت: حضرت حجت بن الحسن المهدی (عج)؛ خورشیدی که برای مدتی در پشت ابر غیبت پنهان شد تا روز موعود که جهان از عدل و داد آکنده شود.
در کرمانشاه و سراسر ایران، از شب گذشته تا امروز، کوچهها بوی اسپند و اشک گرفته است. طنین نوحهها، ذکر مصائب، و خاطره مردی که آرام، اما استوار در برابر ظلم ایستاد، در دلها خانه کرده است. هیئتها و مساجد، با پرچمهای سیاه و دلهای پرخون، به یاد امامی سوگوارند که در غربت رفت، اما امید موعود را برای همیشه در دل یارانش کاشت.
هشتم ربیعالاول، روزی است که اشک و انتظار دست در دست هم دادهاند؛ اشک برای غربت عسکری، و انتظار برای آمدن صاحبالعصر که وعده داده است زمین را پس از پر شدن از ظلم، سرشار از عدل و رحمت گرداند.
انتهای پیام/