رویایی که در ناامیدی به حقیقت پیوست/ در اتوبوس المپیکی شدم
قایقران گلستانی که ناگهان و با اعلام دوپینگ ورزشکار روس، سهمیه المپیک ریو را کسب کرد، می‌گوید رویایش در اوج نا امیدی به واقعیت تبدیل شد.
پرونده ورزشکاران اعزامی کاروان ایران به المپیک ریودوژانیرو بسته شده بود و او که نتوانست سهمیه بگیرد، باید به المپیک ۲۰۲۰ فکر می‌کرد.
ناگهان خبری غافلگیر کننده در رسانه‌ها پیچید که با مثبت شدن دوپینگ ورزشکار روس در رقابت‌های قایقرانی قهرمانی جهان، «عادل مجللی» از ایران به المپیک خواهد رفت.
حالا رویای قایقران ۲۳ ساله گلستانی که پس از کسب مدال برنز در بازی‌های آسیایی اینچئون، تمام تمرکزش را روی کسب سهمیه المپیک گذاشته بود به واقعیت تبدیل شده و او نخستین کانوسوار تاریخ قایقرانی ایران است که در المپیک پارو خواهد زد.
مجللی در گفتگویی مفصل با خبرنگار مهر، از تمرینات و مسابقاتش طی دو سال اخیر، لحظه شنیدن خبر حضورش در المپیک و هدفش در این رقابت‌ها سخن گفت.
* تمریناتت برای کسب سهمیه المپیک از چه زمانی شروع شد؟
پس از کسب مدال برنز در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون، برنامه‌ریزی‌های لازم برای موفقیت در مسابقات قهرمانی جهان و انتخابی المپیک در ایتالیا را انجام دادیم و اردوهای داخلی و خارجی را هماهنگ کردیم. در ایران زیر نظر آقایان الیاس اقلیمی و افشین رمضان نژاد تمریناتم را برای کسب سهمیه المپیک استارت زدم.
* برای مدتی طولانی در لهستان تمرین می‌کردید، تمرینات در آنجا چطور بود؟
در لهستان با مارک پولوخ مربی مطرح دنیا که شاگردانش در المپیک‌های آتن و پکن مدال کسب کرده بودند، تمرین می‌کردم و البته با مربیان ایرانی‌ام نیز تمریناتم بررسی می‌شد. در واقع مربیان من یک گروه سه نفره بودند که تمام برنامه‌ها را زیر نظر داشتند.
* در این مدت در چه مسابقاتی شرکت کردید؟
در مسابقات کاپ یک جهانی پرتقال که در سال ۲۰۱۵ برگزار شد، مدال برنز کسب کردم که نخستین مدال قایقرانی ایران در مسابقات جهانی بود و پس از آن در کاپ جهانی آلمان پنجم شدم. در رقابت‌های جهانی زیر ۲۳ سال پرتقال با بدشانسی مدال را از دست دادم، اما در مرحله نیمه نهایی توانستم دو نفر از قهرمانان بزرگ ۲۰۰ متر جهان را پشت سر بگذارم.
* در مسابقات قهرمانی جهان در ایتالیا سهمیه المپیک کسب نکردید، از شرایط آن مسابقات بگویید.
انرژی زیادی برای کسب سهمیه المپیک داشتم و تمام تلاشم را در ایتالیا انجام دادم، در دور مقدماتی از نظر زمانی دومین نفر بودم اما در نهایت دوازدهم شدم و با توجه به اینکه ۹ نفر اول سهمیه می‌گرفتند، من نتوانستم سهمیه کسب کنم و در مسابقات قهرمانی آسیا نیز فقط یک نفر سهمیه المپیک می‌گرفت که در آنجا نیز این اتفاق برایم رخ نداد.
* پس از ناکامی در کسب سهمیه المپیک، چه هدفی را دنبال می کردید؟
تمام هدفم المپیک ریو بود و پس از اینکه نتوانستم سهمیه بگیرم، از لحاظ روحی خیلی ضربه خوردم، اما تمریناتم را قطع نکردم و بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ و المپیک ۲۰۲۰ را هدفم قرار دادم. البته به این هم فکر می‌کردم که شاید در المپیک بعدی نتوانم حضور داشته باشم.
* شما در مسابقات زیر ۲۳ سال جهان در بلاروس حضور داشتید که ناگهان خبر دوپینگی بودن قایقران روس و حضور شما در المپیک ریو تائید شد، این خبر چگونه به شما رسید؟
زمانی که در بلاروس بودم زمزمه‌هایی در این مورد می‌شنیدم. وقتی با دیگر قایقرانان تیم ملی در اتوبوس بودیم یکی از بچه‌ها گفت از ایران خبر رسیده که قایقران روس در مسابقات قهرمانی جهان دوپینگ کرده و نامه تائید حضور مجللی در المپیک ریو به فدراسیون قایقرانی ایران ارسال شده است.
* در آن لحظه چه احساسی داشتید؟
نمی‌توانم احساسم را در آن لحظه توصیف کنم، این بهترین خبری بود که در تمام عمرم شنیده بودم و چیز دیگری نمی‌توانم بگویم. تمامی هم تیمی‌هایم از شنیدن این خبر شوکه و خوشحال شدند و واقعا لحظاتی رویایی بود.
* با حضور در المپیک به نخستین کانوسوار تاریخ قایقرانی ایران در المپیک تبدیل شدید، این نکته چه حسی دارد؟
بسیاری از رکوردهای قایقرانی ایران از جمله نخستین مدال جهانی در اختیار من است که این رکوردها به من اعتماد به نفس می‌دهد و البته مغرور نخواهم شد.
* اکنون که به المپیک ریو می‌روید هدفتان در این رقابت‌ها چیست؟
در مسابقات اخیر عملکرد خوبی داشتم و در رقابت‌های زیر ۲۳ سال جهان در بلاروس نیز قهرمان فینال (ب) شدم، در مجموع زمان‌های خوبی به ثبت رساندم و در ریو تمام تلاشم این است که بهترین نتیجه را بگیرم.
* از حریفانتان در المپیک چه شناختی دارید؟
تمامی آنها را می‌شناسم، رقیبان من کانوسوارانی از کشورهای لیتوانی، اوکراین، آذربایجان، چک، اسپانیا و پرتغال هستند، اما من از هیچ تلاشی برای موفقیت در المپیک دریغ نمی‌کنم.