تابناک فارس به نقل از جوان آنلاین:طرح توسعه پالایشگاه شیراز با ظرفیت خوراک روزانه 120 هزار بشکه، با هدف تولید 11 میلیون لیتر بنزین در روز در سال 1387 آغاز شد و قرار بود سال 1391 ساخت آن به اتمام برسد اما امروز پس از گذشت 8 سال در حالی که همه چیز برای ساخت آن فراهم است که مهر توقف بر سر آن کوبيده شده است. چرا که کارشناسان محيط زيست ادامه توسعه پالايشگاه را با توجه به خساراتي که فاز اول پروژه براي پارک حفاظت شده بمو داشته است، مضرر و زيانبار ميدانند. اما مسئولان با اين حال نه به طور صريح به پيمانکار اعلام ميکنند که اين طرح نبايد اجرايي شود و نه مجوز ادامه فعاليت را ميدهند.
از اين رو 8 سالي است که اين طرح در ايستگاه تصميم مسئولان محيط زيست متوقف مانده است. طرحي که در آخرين روزهاي رياست معصومه ابتکار در سازمان حفاظت از محيط زيست مجوز گرفت و با تغيير رئيس سازمان دوباره متوقف شد و در حال حاضر سرانجام آن نامشخص است. از طرفي هم پيمانکار که همان مالک فاز اول پالايشگاه، مصر است که توسعه پالايشگاه را در کنار فاز يک آن انجام دهد. چرا که در ديگر مناطق استان، ظرفيت وجود زيرساختهايي اين چنيني وجود ندارد و هزينههاي احداث پالايشگاه چندبرابر ميشود.
قفل 8 ساله توسعه پالايشگاه
حالا با اين شرايط که توسعه پالايشگاه در بن بست تصميم متوليان قرار دارد، براي تامين مواد نفتي مورد نياز شيراز روزانه حدود 10 تانکر حامل مواد نفتي و آتشزا از اصفهان و ديگر استانهاي اطراف به سمت استان فارس حرکت ميکنند که با توجه به شرايط آب و هوايي و حتي زيرساختهاي جادهاي هر لحظه امکان بروز حادثهاي سهمگين وجود دارد. از اين رو تعيين تکليف در خصوص فاز دوم پالايشگاه شيراز از اهميت بالاتري برخوردار ميشود. از طرفي هم نمایندگان تشکلهای محیط زیستی استان فارس در خصوص پایین رفتن منابع آبی بمو درنتیجه افزایش سه برابری آب مصرفی پالایشگاه و آثار منفی آن بر شور شدن آب شرب چاهها و قنات زرقان، عدم توجه به ارزیابی زیستمحیطی و عدم پیشبینی توسعه فضای سبز منطقه برای جبران توسعه سه برابری پالایشگاه به شدت اظهار نگراني ميکنند.
در اين خصوص مسعود رضايي، نماينده مردم شيراز در مجلس شوراي اسلامي با اشاره به اينکه اصراري براي توسعه فاز دوم پالايشگاه در مقابل نابودي محيط زيست نيست، ميگويد:« متاسفانه مسئولان محيط زيست نه مجوز توسعه پالايشگاه را ميدهند و نه با ارائه پيامدهاي ناشي از فعاليت فاز دوم پالايشگاه مهر توقف را براي هميشه بر سر آن ميزنند.»
حالا به رغم پيگيريهاي مکرر مسئولان از سازمان حفاظت از محيط زيست، هنوز تکليف پيمانکار روشن نشده است. از طرفي هم متوليان طي اين 8 سال در راستاي فراهم کردن زيرساختها براي اجراي پروژه در منطقهاي ديگر از شيراز اقدام نميکنند و ميگذارند تانکرهاي حامل سوخت، همچون بمبهايي متحرک پا به دل جاده بگذارند. رضايي، نماينده مردم شيراز در مجلس شوراي اسلامي با اشاره به اينکه پيمانکار ميخواهد از زيرساختهاي موجود در کنار فاز يک بهره ببرد، بيان ميکند:« پيمانکار اعلام کرده است اگر مسئولان مجوز توسعه پالايشگاه در جايي که بسترها لازم است را ندهند، ترجيح ميدهد اين سرمايهگذاري هنگفت را در منطقهاي ديگر همچون کرمانشاه که به صرفهتر است انجام دهد.»