به گزارش تابناک هرمزگان، در روزهای گذشته خبری مبنی بر تبدیل شدن بندر عباس به کلان شهر منتشر گردیده و گروهی خوشحال از تبدیل شدن بندر عباس به کلان شهر به انعکاس وسیع آن در اخبار پرداخته و از آن به عنوان یک دستاورد بزرگ یاد کردند.
در تعریف بینالمللی کلان شهر که توسط سازمان ملل متحد آورده شده کلانشهر یا مادر شهر به شهرهایی گفته میشود که بیش از 4 میلیون نفر جمعیت ثابت داشته باشند.
از این رو از دیدگاه تعریف بینالمللی در ایران تنها شهر تهران به عنوان کلانشهر شناخته میشود. درعین حال همانطور که تعریف مفهوم شهر در کشورهای مختلف متفاوت میباشد، تقسیمبندی انواع شهرها نیز برحسب سطح فعالیتهای اقتصادی، میزان جمعیت پذیری و حوزه نفوذ شهر در یک کشور با یکدیگر یکسان نیست.
اما در ادبیات رایج کشور ایران اصطلاح کلانشهر معادل مادرشهر (متروپلیس) است و به شهرهایی اطلاق میشود که حداقل یک میلیون نفر جمعیت داشته و واجد مرکزیتی اقتصادی - سیاسی که در مقیاس ناحیهای یا ملی از موقعیتی مرکزی برخوردار باشد.
تعریف کلانشهر در سال 1387 توسط محمد سعیدیکیا وزیر وقت مسکن و شهرسازی در شورای عالی شهرسازی و معماری اصلاح شد و طبق آن شهرهای با جمعیت بیش از 500 هزار نفر کلانشهر محسوب میشوند. به دلیل نداشتن تعریف حقوقی واحد از کلانشهر در ایران فقط شهرهای بالای یک میلیون نفر میتوانند از مزایای قانون مالیات بر ارزش افزوده بهره بیشتری ببرند. با تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری شهرهای زیر یک میلیون نفر میتوانند به صورت قانونی و رسمی کلانشهر شوند اما نمیتوانند از قانون مالیات بر ارزش افزوده بهره بیشتری ببرند.
در حال حاضر شهرهای تهران، مشهد، اصفهان، کرج، شیراز، تبریز، قم و اهواز به صورت رسمی کلانشهر محسوب میشوند کلان شهر همچنین باید از نظر وسعت به گونهای باشد که برای طی کردن ورودی تا خروجی شهر حداقل در شرایط ایده آل و بدون ترافیک 45 دقیقه زمان طی شود.
همچنین یک کلان شهر دارای چند شهر اقماری میباشد.
معمولاً در ایران هدف از اعلام نام یک شهر به عنوان کلان شهر دریافت مالیات و بودجه بیشتر برای شهرداری آن شهر میباشد. درست است که به حق بندر عباس پایتخت اقتصادی ایران در حال حاضر خوانده میشود ولی از این درآمد و فعّالیت و رونق اقتصادی چه چیزی عاید خود شهر و شهروندانش در بیست سال گذشته شده است.
بندر عباس پایتختی اقتصادی است که موجب آبادی و تمیزی و پیشرفت زیر ساختهای شهری در بسیاری از شهرهای دیگر گردیده ولی خود بی نصیب از این درآمد ، تمیزی و پیشرفت چندانی نداشته است و میزان بیکاری در میان جوانان هرمزگانی کماکان بسیار بالا میباشد.
بندرعباس می تواند روی کاغذ کلان شهر باشد ولی ساکنان نجیب و صبور این شهر میدانند که زیر ساختهای موجود در شهر، خیابان ها، فضای سبز شهری، پارکها، روانی ترافیک ، تعداد زیر گذرها شبکه حمل و نقل عمومی و مراکز تفریحی توریستی و درمانیِ شهر هیچکدام نه در حد یک کلان شهر که در حد و اندازه یک شهر کوچک استانهای شمالی کشور نیز نمیباشند.
با اطلاق عنوان کلان شهر به بندر عباس نه شهرمان بزرگتر میشود و نه قشنگتر، اگرچه ممکن است حقوق و مزایای شهردار و معاونین و اعضای شورای شهر افزایش یابد ولی قطعاً به حال شهروند بندر عباسی که طی پانزده سال گذشته غیر از ساخت و ساز بی رویّه بازارهای بیقواره و زشت که موجب تشدید ترافیک شدهاند و تبدیل محلّات آرام و سبز مثل کوی فرهنگیان به محلّات شلوغ و بدون فضای سبز و فروش تراکم بی رویّه برای ساخت و ساز غیر اصولی هنری از شهرداری و شورای شهر ندیدهاند تفاوتی نمیکند.
خودمان را گول نزنیم با زدن آرم بنز بر روی پراید قابلیتها و ارزش آن افزایش نمییابد بلکه ممکن است راننده آن «از خود بیخود شود» و به هوای استحکام و مقاومت بنز به خود و دیگران نیز آسیب برساند.
در طی چند سال گذشته هیچ پروژه ی اصولی و اساسی توسط شهرداری بندر عباس و شورای شهر به سرانجام نرسیده است از پلهای عابر پیاده برقی بی استفاده تا ایستگاههای اتوبوس افتتاح نشده و تبدیل خورها به لجنزار و تعویض بیرویه و بدون توجیه جداول و سنگفرش ها و ... حال با تبدیل بندر عباس به کلان شهر ممکن است مسئولین مربوطه هوایی شوند و دست به پروژههای مشابهای از کیسه بیزبان بیت المال بزنند نظیر "بی آر تی"، به قول گفتنی از طلا گشتن پشیمان گشتهایم/مرحمت فرموده ما را مس کنید، پس لطفاً اجازه بدهید ما کلان شهر نباشیم.
انتهای پیام/*