تابناک هرمزگان، حسن عباسی؛ هنگامیکه کسی مسئولیتی را قبول میکند باید تواناییِ خود را قبل از قبول آن مسئولیت بسنجد و در صورت عدم توانایی و مهمتر از آن عدم اعتقاد به انجام درست وظائف و عدم اعتقاد قلبی به سیستمی که در آن به کار گماشته میشود باید خود کنارهگیری و یا شناسایی و از سیستم اخراج گردد.
افراد متظاهر و نامعتقد مثل خوره از داخل نظام مقدّس جمهوری اسلامی که حاصل مجاهدتهای امام راحل(ره) و خون دل خوردنهای مقام معظّم رهبری و خون صدها هزار شهید میباشد را خواهند خورد.
حضرت امام (ره) فرمودند: "اگر این انقلاب سیلی بخورد و به نتیجه نرسد صدها سال اسلام نمیتواند سر بلند کند پس مراقب آن باشید"
مراقبت از نظام ، کشور و حقوق ملّت شریف ایران وظیفه هر شهروند معتقد و درستکاری است که میداند برای حفظ این نظام بهترینهای این کشور جان شیرین خود را فدا کردهاند.
نمیتوان و نباید اجازه داد افراد بیاعتقاد و بیتوجه با عملکرد ضعیفشان نظام مقدّس اسلامی را از درون مثل خوره نابود و عملکرد ضعیف خود را به نام نظام ، انقلاب ، امام و رهبری بزرگوار ثبت کنند و با عملکرد ضعیف خود موجبات دلسردی و دلخوری از نظام را فراهم کنند.
مردم شریف و آگاه ایران خادمان واقعی خود را میشناسند و قدرت تمیز حق از باطل را دارند ولی در تبعیّت از مقام عظمای ولایت دندان به جگر گذاشته تا مسئولین نظارتی و بالادستی خود به وظایفشان عمل و در جهت بهبود اوضاع عمل کنند و گرنه بسیجیان امام و رهبری آتش به اختیار قدرت رسوا کردن و معرفّی مفسدان اقتصادی و ناکآرآمدان و مغرضان را دارند.
مسئولین هم متوجه باشند که به واسطه مسئولیتشان نه تنها حاشیه امن ندارند بلکه بیشتر زیر ذرهبین بوده و در مورد عملکردشان باید همواره پاسخگو باشند.
مسئولی که به اطرافیان و خانوادهاش تسلط و اشراف ندارد چگونه میخواهد شهر یا استان ، وزارتخانه و سازمانی را اداره کند؟
مسئولی که فرزندش خارج کشور موجبات بیآبروئی و وهن این کشور شده چگونه میتواند موجب عزت و سربلندی نظام باشد؟
مسئولی که میگوید زورم نرسید مانع زندگی کردن پسرم در آمریکا بشوم چگونه زورش میرسد سازمان زیر مجموعه اش را سر و سامان دهد؟
مسئولی که فرزند ، دامادش دزد و اختلاسگر است چگونه میخواهد جلوی دزدی و اختلاس را بگیرد؟
پدر یک خانواده در مقابل تمام اتّفاقات داخل خانه و مسائل مربوط به خانواده خارج از خانه مسئول و باید جوابگو باشد. نمیتوان تصور کرد کسی پدر خانواده باشد و بگوید در و دیوار خانه به من مربوط نیست من فقط پول در میآورم و حواسم نباید به همه چیز باشد.
پدر خانواده باید مراقب تک تکِ افراد خانواده باشد از کودک شیرخوار تا مادر خانه و فرزندان ریز و درشت، پدر خانواده باید مراقب باشد فرزندانش چگونه رفتار میکنند و رفت و آمدشان چطور است.
پدر خانواده اگر به ریز و درشت خانوادهاش اشراف نداشته باشد کیان خانواده از بین رفته و متزلزل میشود پس در مورد هر مسئلهای در خانه و خانواده باید پاسخگو و مسئولیت پذیر باشد.
جناب آقای استاندار شما به درست یا به نادرست، به حق یا به ناحق پدر استان هستید پس یا به عنوان یک پدر خوب باید به تمام ادارات و سازمانهای استان اشراف و نظارت داشته و عملکرد آنها را زیر نظر داشته و در صورت کم وکاستی رسیدگی و اقدام نمائید و یا پدر خانواده نباشید و خود را کنار بکشید.
نمیتوان در موفقیتها و جشنها و پیروزی ها مسئولین ردیف اول ایستاده و برای مردم دست تکان بدهند و آنرا به حساب خود بگذارند و در مصیبت ها و حوادث خود را کنار کشیده و بگویند به ما مربوط نیست.
اتوبوسی در استان واژگون و افرادی جان خود را از دست داده و خانوادههای زیادی دچار آسیبهای جسمی و روحی فراوان شدهاند شما به عنوان پدر خانواده مستقیم و غیرمستقیم باید در مورد این قضیه از ابتدا تا انتها پاسخگو باشید.
مسئولین ارشد استان پاسخگو باشند، به چه دلیلی بدون داشتن مجوز از سازمان حج و اوقاف سفر زیارتی با سه اتوبوس و با بیش از 120 مسافر راهاندازی شده است؟
مسئولین پاسخ دهند که چرا سه اتوبوس به شکل کاروان و پشت سر هم در تردد نبودهاند در صورتی که اتوبوس حادثه دیده اتوبوس میانی بوده و اگر فاصله بین اتوبوس اول و دوم رعایت میشد این اتفاق شاید رخ نمیداد.
چرا هیچ کدام از مسافران کمربند نبسته بودند؟
آیا در پلیس راه نباید تذکر داده میشد که سر نشینان باید کمربند خود را ببندند و همین مطلب باید توسط راننده در راه مکرراً تذکر داده میشد؟
چرا پس از وقوع حادثه یک تیم پزشکی به محل حادثه یا نزدیکترین مرکز درمانی مجاور حادثه اعزام نشد تا از جابجاییِ بیماران بد حال و آسیب بیشتر آنها حین حادثه جلوگیری شود؟
چرا بیماران بدحال با آمبولانس و در تاریکی هوا و بیماران خوشحال با هلی کوپتر و در روشنایی روز جا به جا شدند؟
حضور فرماندار و اکیپ های اورژانس و هلال احمر از رئیس ستاد بحران استان سلب مسئولیت نمیکند ، شایسته و بایسته بود ایشان سفر خود را رها و در دل بحران حضوری واقعی و دلسوزانه و نه فقط در حد رفع تکلیف میداشتند.
پس از وقوع حادثه و ایجاد ضرر و زیان غیر قابل جبران برای بازماندگان حادثه ، این عزیزان به امید خدا رها نشوند و به نحو مقتضی از آنها دلجویی و در جهت کاهش آلام جسمی و روحی و روانی آنها اقدام شود.
این حادثه در خانواده شما و حوزه مدیریتی شما اتفاق افتاده است پس شما مسئولید و باید جوابگو باشید یادمان نرود دوسال قبل هم اتوبوس حامل دانش آموزان نخبه مینابی و رودانی واژگون تعدادی از دانش آموزان جانشان را از دست دادند گروهی قطع عضو و گروهی آسیب نخاعی شدند.
اگر در آن زمان نامدیران مسئول و مسئولان ناکارآمد در هر رده و سطحی اخراج و بازخواست می شدند این اتفاق جدید شاید رخ نمی داد.
جان و سلامتی مردم بازیچه دست افرادی نشود که توانائی انجام کاری را ندارند. آیا پس از واقعه دانش آموزان نخبه در دو سال قبل شما نباید به عنوان پدر استان در مورد سفرهای گروهی مردم در قالبهای مختلف وسواس و کنکاش بیشتری داشته باشید.
کلیه مدیران بایستی از چوب خدا بترسند چونکه مسئول هستند و ناگهان بدون اطلاع قبلی بر سرشان فرود می آید، یادمان نرود چند سال قبل گروهی دانش آموز در نقطهای از ایران بدلیل مشتعل شدن بخاری نفتی در آتش سوختند و معلّم شریفی برای نجات دانش آموزانش جان خود را از دست داد و وزیر وقت آموزش و پرورش به جای عذرخواهی و استعفاء و طلب بخشش با وقاحت خود را بیتقصیر و بیگناه خواند ولی دادگاه و محکمه الهی آن داستان را فراموش نکرد و امسال همان وزیر به جرم قتل دستگیر و بیآبرو شده است، خداوند از حق و حقوق خودش میگذرد ولی از حق و حقوق بندگانش نخواهد گذشت، همچین مدیری بایستی منتظر حکمِ دادگاه الهی در مورد خودش باشد الله متعال از رگ گردن به ما نزدیکتر است.
انتهای پیام/*