در حالی که قلب میلیون ها هوادار تیم سرخ تراکتورسازی از رفتارها و موضع گیری های قبل و بعد از بازی برخی مسئولین ورزشی و سیاسی در قبال اجحاف و تخلف آشکار در مستطیل سبز ورزشگاه یادگار امام خون است اکنون جعفری مدیر عامل اسبق باشگاه تراکتورسازی در نامه ای که با لحنی تحقیر آمیز نیز نگاشته شده از عباسی مدیرعامل فعلی خواسته تا در جلسه مناظره ای که یک طرفه توسط او برگزار می شود حضور یابد!
به نظر می رسد در این نامه به قواعد برگزاری یک برنامه «مناظره» که هماهنگی و رضایت طرفین برای آن شرط لازم است توجه نشده و با لحنی تند که بوی انتقام از آن به مشام می رسد تنظیم شده است. و گرنه لزومی نداشت که جعفری اعلام نماید که: هزینه رفت و برگشت مدیرعامل از تهران به تبریز را متقبل می شود!
البته بعید است که عباسی پای در رینگ مناظره آن هم در این فرصت اندک و به طور یک جانبه بگذارد. اما شکی نیست که این لحن تند نامه جعفری به عباسی پیرو مصاحبه چهار ساعته مدیر عامل فعلی باشگاه تراکتورسازی نگاشته شده است. مصاحبه ای که در آن عباسی همه مدیران و مسئولان ورزشی سابق و فعلی و همه مدیران فدراسیون را از دم تیغ انتقاد خویش گذراند و بدین ترتیب برای مدتها خوراک خبری خوبی برای برخی روزنامه های ورزشی و حتی رقبای تراکتورسازی تدارک دید.
فارغ از اینکه حق با کدام یک از مدیران ارشد تراکتورسازی است باید به این نکته تاکید کرد که این گونه نامه نگاری ها و ادبیات نگارشی و گفتمان مبتنی بر تخریب و توهین، برای درد میلیون ها هوادار، التیام و درمان نمی شود و نقش پاشیدن نمک بر روی زخم دارد! با نهایت احترام به هر دو این بزرگوار باید اعلام کنیم که برگزاری این گونه مناظرات به مانند «گل به خودی» و حتی « خودزنی» است. در حالی که همه توان و نیرو و وقت مدیران اسبق و فعلی باید برای احقاق حق تراکتور سازی در تهران و حتی فیفا متمرکز شود به تخریب و تنزیل توان یکدیگر و تضعیف موقعیت برجسته تراکتورسازی در لیگ برتر و جام باشگاه های آسیا روی آورده اند.
اینکه در این مناظره فرضی، هر یک از طرفین دعوا، دست آن دیگری را بخواباند و یا به گوشه رینگ برده و «ناک اوت» کند و یا اینکه هر کدام آن دیگری را فتیله پیچ کند، برای این تیم پرشور و هواداران دل خسته آن نان و آب نمی شود. اینکه مدیران اسبق و فعلی تراکتورسازی در امر آماده سازی و مدیریت این باشگاه مردمی اشتباهاتی داشته اند بر کسی پوشیده نیست که لازمه کار مدیریت، آزمون و خطا و چه بسا اتخاذتصمیمات اشتباه است و تنها درصد ارتکاب به این اشتباهات فرق می کند. کافی است تا چنین مناظره ای در تبریز و در حضور دهها خبرنگار و نماینده رسانه های ورزشی و غیرورزشی برگزار شود. در آن صورت همه روزنامه های ورزشی و رسانه های فضای مجازی و حتی محافل تصمیم گیر در وزارت ورزش و فدراسین فوتبال بر روی این برنامه غیر منطقی و غیر لازم متمرکز خواهند شد و همه رقیبان و حریفان نیز از محتوای درگیری های لفظی و افشاگری های احتمالی برداشت های متفاوت کرده و رقیبان و حریفان و مقصران حادثه تلاش خواهند کرد تا از این آب گل آلود شده برای خویش ماهی های قرمز صید کنند. آیا همه این عزیزان به سرنوشت و آینده بعد از این مناظره توجه کرده اند؟ مصلحت کنونی تراکتورسازی آیا اتحاد و اتفاق برای حل مشکل و بازکردن گره آن در تهران است یا کوبیدن و متهم کردن یکدیگر در تبریز؟ راستی چرا آقای جعفری متنی چنین قاطعانه و پرسوز و گداز برای وزارت ورزش و فدراسیون و کمیته داوری ننوشته اند؟ چرا آقای عباسی در یک مصاحبه چهار ساعته سیاست های وزرات ورزش و فدراسیون و سازمان لیگ را زیر سوال نمی برند؟