«حسن اکبری» با اشاره به کمین کردن بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک( PPR ) در کشور و برخی از استانهای همجوار یزد، اظهار کرد: این بیماری با عوامل ویروسی از دامهای اهلی به حیات وحش منتقل میشود که در دورههای خشکسالی و ضعف حیاتوحش بیشتر دیده میشوند.
وی افزود: این بیماری از طریق آبشخورهای مشترک حیوانات اهلی و وحشی مانند چشمهها و آب انبارهای مشترک منتقل میشود.
افزايش خطر طاعون با خشكسالي
اکبری نقاط درگیر خشکسالی را در معرض تهدید خطر ابتلا به طاعون دانست و تاکید کرد: هر چند این بیماری جز به صورت موردی در حیات وحش استان دیده نشده است ولي با این وجود مناطقی مانند کوه بافق در دستور کار اقدامات ضدعفونی کردن آبشخورها و واکسیناسیون دامها قرار دارد.
وی با اشاره به این که استان یزد تنها یک بار در منطقه حفاظت شده کالمند- بهادران شهرستان مهريز مورد حمله ویروس طاعون قرار گرفته است، گفت: حدود 2 سال گذشته مواردی از طاعون مشاهده شد اما تلفات زیادی به جا نگذاشت و به سرعت با اقداماتی چون ضدعفونی و واکسیناسیون دامها و وحوش این بیماری مهار شد.
این مسئول در رابطه با خطر بیماریهای واگیر در حیات وحش، تصریح کرد: انواع بیماریهای ویروسی به ویژه بیماریهای واگیر بسیار خطرناک هستند، چون به سرعت منتقل شده و مهار آنها با زندهگیری و درمان نيز راحتی نیست لذا پیشگیری از این گونه بیماریها ضروری است.
وی بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک را غیرقابل انتقال به انسان خواند و افزود: این بیماری مشترک بین دام و انسان نیست و تاکنون نیز موارد انتقالي در اين مورد مشاهده نشده است.
هاری خطرناکترین تهديد در يزد
معاون محيط زيست استان در مورد بیماریهای حاد مشترک انسان و حیوان در یزد به هاری، تب مالت و شاربن اشاره و بیان کرد: خطرناکترین بیماری تهدیدکننده یزدیها که مشترک بين دام و انسان است، در حال حاضر بیماری هاری است که عموتاً نيز از طریق سگهای ولگرد به انسان منتقل میشود و موارد انتقال به انسان در ابرکوه، خاتم و مهریز در سال جاری مشاهده شده است.
وی به آلودگی حیات وحش استان به بیماری هاری در دهه 80 نیز اشاره و تصریح کرد: در دهه 80 موارد ابتلای گرگها و شغالها به هاری مشاهده شد.
لزوم اهتمام جامعه به نجات حیات وحش
اکبری با اشاره به لازمه همکاری مردم در شناسایی جانواران بیمار، خاطرنشان کرد: علاوه بر پایش محیطبانان، مردم باید توجه داشته باشند که جز در موارد تصادفات جادهای حیوانات، به هیچ لاشهي حیوانی دست نزنند و در وهله دوم نیز مواظب هرگونه تغییر رفتار غیر عادی و علائم بالینی در حیوانات باشند.
وی ادامه داد: حیات وحش سرمایهای است که در صورت ابتلا به هر بیماری از دست میرود لذا مردم موارد مشاهده شده را به نزدیکترین واحد محیط زیست اطلاع دهند تا از آلودگی بیماری و نابودی حیات وش جلوگیری شود.