مهندس مرتضی بخشی*
برای سکونت و زندگی، شهر خانه ایست بزرگ و همانگونه که خانه باید از صفات و مزایایی برخوردار باشد تا سکونت و زندگی را مطلوب و آسایش بخش سازد ، شهر نیز باید دارای کیفیات و ویژگیهیایی برای تامین آسایش و راحتی باشد.
در جهان کنونی و عصر حاضر واقعیت اینکه امروزه شهرها با همدیگر بر سر جذب سرمایه و سرمایه گذار و ایجاد اقتصاد فعال در حال رقابت هستند و در این رقابت جهانی، شهرسازی مطلوب و زیبایی شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.
شهرهای برخوردار از مناطق شهری زیبا قادرند تا با وسعت بخشیدن به تجربه زیباشناختی شهروندان و گردشگران، موجبات ارتقا تصویر ذهنی جامعه از خویش و تقویت غرور مدنی را فراهم ساخته و توان رقابتی شهر را در توسعه هرچه بیشتر و جذب سرمایه و اقتصاد و نیروی خلاق تقویت نمایند.
بافت کهن اردبیل که ریشه در تاریخ کهن تمدن شهرمان دارد بخاطر وابسته بودن به روند زندگی و تفکر مردم و توانمند بودن در بیدار کردن انگیزه های معنوی و اسلامی و همچنین پیوند داشتن با ادبیات مردم و دارا بودن قدرت خاص در انتقال تفکر از نسلی به نسل دیگر و استقرار مناسب عناصر کالبدی خاص همچون بازار ، مساجد جامع و میرزا علی اکبر مرحوم و بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی در محلات آن ارزشمند و بینظیر بوده ولی تاکنون مورد غفلت قرار گرفته است.
با این اوصاف و با توجه به وجود پتانسیلهای قاطبه شهری ذکر شده، سیستم شهرسازی کنونی اردبیل در وضع موجود از نابسامانی های بسیار رنج می برد که ریشه آنرا میبایست در بی توجهی و نداشتن علم کافی متولیان امر شهرسازی و معماری شهری به علوم مدیریت شهری و شهرسازی متناسب با الگوها و متدهای ملی و بین المللی و دیدگاههای جامعه نگر و برنامه محور داشتن و همچنین پشت نمودن به نظریات و حذف متخصصین کارآمد و ساعی بدنه سیستم جستجو کرد که موجب معیوب جلوه نمودن شهرسازی و معماری شهری اردبیل شده است.
اکنون که در آستانه دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار داریم امید آن میرود که کاندیداهای نامزدی تصدی گری وکالت مردم شریف شهر شهید پرور و ولایی اردبیل که بعضا از مدیران شهری و صاحب منصبان امور شهری و یا نمایندگان ادوار گذشته مجلس و مدیران ارشد شهرمان میباشند و نقشی عمده و بی بدیل در نابسامانی و بی برنامگی شهرسازی و معماری شهری کنونی اردبیل داشته اند بجای کلی گویی و تکرار مکررات شعارهای پوچ و خالی و عاری از عینیت اجرایی داشتن، بیایند و نقشه راه و برنامه ای مدون و آسیب شناسانه و اجرایی برای آینده شهر ارائه نمایند و اگر نمیتوانند که چنین چیزی محتمل بنظر میرسد خواهشا عطای وکالت بر لقایش را بخشیده و شجاعانه کنار بکشند و اجازه دهند این شهر و مردمان آن بیشتر و بهتر از گذشته و حال نفس بکشند و اردبیل به دست صاحبان اصلی اش که همانا خود مردمند سپرده شده و بگذارند اردبیل همان "دارالارشاد شهر رویاهای من” به حال خود باقی بماند.
کارشناس ارشد شهرسازی و برنامه ریزی شهری*