چشم‌های خسته شهر از آسمان خاکستری

به گزارش خبرنگار تابناک در استان اصفهان، هوا این روزها در اصفهان نه‌تنها سرد و پاییزی نیست، بلکه مات و گرفته است؛ آسمانی که قرار بود نم‌نم باران را هدیه بیاورد، تنها چادری از غبار گسترده است. پایداری جوی که روزهاست سایه‌انداخته، نفس شهر را به شماره انداخته. نبود باد، انباشته شدن ذرات ریز آلاینده و دمای تقریباً ثابت، ترکیبی ساخته که نفس‌کشیدن را برای بسیاری سخت کرده است. اگرچه این شرایط در پاییز دور از انتظار نیست، اما تداومش مردم را نگران کرده؛ به‌خصوص وقتی پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که دست‌کم تا یک هفته آینده، خبری از بارش جدی نخواهد بود.

در چنین وضعیتی، مردم هر روز به زاینده‌رود نگاه می‌کنند؛ رودی که زمانی آیینه آسمان بود و حالا تنها خاطره‌ای از جریان دارد. خشکی بستر رودخانه، انگار خشکی دل‌های مردمی را بازتاب می‌دهد که سال‌هاست چشم‌انتظار نشانه‌ای از بهبود هستند. برای بسیاری از اهالی اصفهان، باران فقط یک رویداد آب‌وهوایی نیست؛ نمادی است از امید، از زندگی دوباره و از پاک شدن هوایی که هر روز سوزشش بیشتر حس می‌شود.

پیش‌بینی‌های جوی که این روزها در میان مردم دهان‌به‌دهان می‌چرخد، چندان دلگرم‌کننده نیست. نقشه‌های هواشناسی نشان می‌دهد تا اواخر هفته آینده شرایط پایدار ادامه دارد. این یعنی نه فقط بارانی در راه نیست، بلکه همان سکونی که آلاینده‌ها را در لایه‌های پایین جو محبوس کرده، همچنان پابرجا می‌ماند. هرچند در برخی تحلیل‌ها اشاره به ورود یک سامانه ضعیف به ارتفاعات غرب استان شده، اما این سامانه نیز توان بارش مؤثر بر دشت اصفهان را ندارد و احتمالاً تنها بارش‌های پراکنده و کوتاه‌مدت در مناطق مرتفع ایجاد خواهد کرد؛ بارشی که نه کیفیت هوا را تغییر می‌دهد و نه زاینده‌رود را حتی برای ساعتی زنده می‌کند.

این ناامیدی آرام، در کوچه و خیابان هم احساس می‌شود. از راننده تاکسی‌هایی که با گلایه می‌گویند «هوا خفه‌کننده شده»، تا فروشندگانی که هر صبح قبل از بالا دادن کرکره مغازه‌هایشان نگاهی به آسمان می‌اندازند، همه یک حرف مشترک دارند: کاش باران بیاید. دانش‌آموزانی که با ماسک به مدرسه می‌روند، خانواده‌هایی که مراقبند سالمندان کمتر از خانه خارج شوند و حتی گردشگرانی که از دیدن چهره خاکستری شهر متعجب شده‌اند، همگی نشانه‌ای از تأثیر این وضعیت بر زندگی روزمره مردم است.

در این میان، شبکه‌های اجتماعی نیز پر شده از تصویرهایی از آسمان گرفته، بستر خشک زاینده‌رود و نوشته‌هایی که یک پیام مشترک دارند: «باران، بیا!» برخی کاربران حتی شمارش معکوس نمادین برای نخستین بارش پاییزی گذاشته‌اند؛ اما این شمارش معکوس هر روز طولانی‌تر می‌شود.

با این حال، هنوز امید زنده است. حتی کوچک‌ترین تغییر در مدل‌های پیش‌بینی هواشناسی، کوچک‌ترین احتمال بارش در روزهای آینده، می‌تواند دل‌های بسیاری را روشن کند. مردم اصفهان در انتظار بارانی هستند که شاید نتواند همه مشکلات را یک‌باره حل کند، اما حداقل برای چند ساعت، شهر را از نفس‌نفس‌زدن نجات دهد و بوی خاک نم‌خورده را دوباره در فضا پراکنده کند.

اصفهان این روزها یک چیز را به شدت کم دارد: چند قطره باران؛ قطره‌هایی که بتوانند کمی آسمان را از غبار دور کنند، لبخند را بر چهره مردم بنشانند و یادآوری کنند که هر خشکی و هر سکونی، بالاخره پایان می‌پذیرد، البته این آرزو گویا در بین همه مردم ایران مشترک است.

انتهای پیام/