دومینوی فرمانداری پارس آباد و پازل چینی انتخاباتی

در روزهای اخیر اخبار متفاوتی از تغییر فرمانداران در محافل سیاسی و شبکه های اجتماعی استان اردبیل منتشر شده است.

به گزارش تابناک اردبیل، جدا از فرمانداری پارس آباد که به دلیل استعفای انتخاباتی ناصر نصیری، نیاز به معرفی فرماندار جدید دارد، حرف وحدیث هایی مبنی بر تغییر فرمانداران بعضی شهرستانها نیز به گوش می رسد.

واقعیت این است که اکثر فرمانداران شهرستان های استان اگرچه از چهره های کم و بیش همسو با دولت اعتدال انتخاب شده اند، اما در انتخاب آنها نقش مشورتی یا بهتر بگوییم نظر قطعی نمایندگان نیز دخیل بوده است.

اکنون اما با نزدیک شدن به برگزاری انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، شرایط جدیدی در معادله همکاری استاندار و نمایندگان فعلی در حال پدیدار شدن است. نخست اینکه نمایندگان فعلی در ماههای منتهی به انتخابات دیگر از برش و ابزار فشار کافی برای تغییر استاندار و دخالت در انتصابات برخوردار نیستند.

دومین نکته این است که جریانات تیمی و درون گروهی جبهه سیاسی دولت در استان اعم از تیم استاندار ، تیم اقبال عباسی رئیس ستاد روحانی، حلقه محله معمار و عالی قاپو ، حلقه زنجانی و در نهایت احزاب عضو شورای هماهنگی اصلاح طلبان هر کدام به دنبال رای آوری کاندیداهای مورد علاقه خود در انتخابات آینده هستند. کاندیداهایی که در الویت اول با هر کدام از این تیم ها پیوستگی منافع داشته باشند و در ملاکی فراگیرتر، از همسو بودن آنها با دولت اطمینان حاصل شده باشد.

در این فضا لازم است که فرمانداران هر حوزه انتخابیه به عنوان اصلی ترین مجریان برگزاری انتخابات، هیچگونه تعارف و ملاحظه رفتاری با نمایندگان فعلی نداشته باشند و به بیان دقیق تر، توان رد و تحمل فشارهای انتخاباتی را داشته باشند.

البته اگر تیم سیاسی استانداری در یک حوزه انتخابیه با نماینده آن شهرستان هماهنگی و همراهی کامل داشته باشند، دلیلی برای تغییر فرماندار آن شهرستان نخواهند داشت اما در حالت کلی ترجیح داده می شود که در یکسال باقیمانده تا حد امکان، با جابجایی شهرستان محل ماموریت و نه لزوما تغییر فرماندار، نگرانی ها در مورد وامداری فرمانداران به نمایندگان فعلی برطرف شود.

در این فرصت به اگر فرض کنیم تیم استانداری در تحلیل اوضاع نگاهی شبیه سناریوی شرح داده شده دارد ، می توان در چارچوب این مفروضه به بررسی اجمالی شرایط فرمانداران حوزه های انتخابیه استان پرداخت.

با روی کار آمدن دولت روحانی و تیم خدابخش در استان، در شهرستان پارس آباد ابتدا ایرج بیگدلو با توافق برومند به عنوان فرماندار منصوب شد و به عنوان معاون عمرانی استان در دولت احمدی نژاد، پست فرمانداری یکی از سیاسی ترین شهرهای استان را در دولت روحانی از آن خود کرد. اما چندی بعد به دلایلی تصمیم به استعفاء گرفت تا این بار ناصر نصیری جای او را بگیرد و برومند نیز با محاسبات سیاسی و تحت فشار افکار عمومی نخواست در مرحله انتصاب او خیلی با قضیه مخالفت کند.

در همان زمان انتصاب نصیری، احتمال استعفای انتخاباتی وی برای کاندیداتوری از حوزه گرمی هم برای تیم سیاسی استانداری و هم برای شخص برومند تقریبا مسجل بود. اما سئوال این است که چرا آنها با برآمدن دولت مستعجل نصیری در شهرستانی که فرماندارش تازه استعفاء داده بود موافقت کردند؟

در این نوشتار ، خیلی به انگیزه های برومند کاری نداریم اما می توان در چارچوب مفروضه این نوشتار، انگیزه تیم سیاسی دولت را تحلیل کرد.

دولتی که با سیاست و شعار همراهی با نمایندگان کار خود را شروع کرده بود ، می بایست هم نمایندگان را راضی نگه دارد وهم اینکه در زمان مناسب ، سیاست های خود را در زمان برگزاری انتخابات به اجرا درآورد.

در استان اردبیل شاید یکی از دلایل اصلی انتصاب نصیری به فرماندارب پارس آباد نیز دقیقا همین موضوع بود. زیرا با استعفای داوطلبانه وی، فضا و بهانه سیاسی لازم برای جابجایی فرمانداران در آستانه انتخابات فراهم می شد.

سناریویی که اکنون جریاناتی از تیم سیاسی حامی دولت در استان به فکر اجرای آن هستند.

در گرمی محمود علائی با حمایت آشکار میرقسمت موسوی نماینده این شهرستان ابقاء شد تا به عنوان یکی از معدود فرمانداران دوره احمدی نژاد در کشور در دولت تدبیر و امید نیز به کار خود ادامه دهد. اینکه ادعا می شود علائی تا لحظه برگزاری انتخابات فرماندار گرمی خواهد بود، با توجه به فرضیه این نوشته کمی بعید است. بر این اساس علایی احتمالا یکی از آخرین فرمانداران تغییر یافته در آستانه انتخابات خواهد بود.

در بیله سوار نیز حلیم آرام پس از طرح گزینه های مختلف با چراغ سبز برومند به فرمانداری رسید که البته به دلایلی چند، احتمال جابجایی وی با برخی فرمانداران کنونی اندک است.

و اما در مشگین شهر ابراهیم امامی به عنوان چهره نزدیک به اسدی و در واقع دست راست وی در انتخابات گذشته، فرماندار این شهرستان شد. ادامه کار وی در مشگین شهر به ظهور یا عدم ظهور آلترناتیو جایگزین یونس اسدی بستگی دارد.

یعنی کاندیدایی که حداقل به اندازه اسدی با دولت همسو باشد ، بتواند صلاحیت بگیرد و از پس رقابت با رقبای سرسخت اصولگرا در مشگین شهر برآید. در غیر این صورت اسدی باز هم می تواند نماینده مطلوب استانداری باشد و در نتیجه فرماندار همسو با وی نیز در پست خود باقی خواهد ماند.

در پهنه مرکزی استان و در شهرستانهای اردبیل، نیر، نمین و سرعین به دلیل وجود سه نماینده و سه ضلعی بودن و توافقی بودن اظهار نظر در انتخاب فرمانداران ، اوضاع کمی متفاوت شده است.

در نمین اگر چه مهدی جوادی به عنوان رئیس ستاد یکی از کاندیداهای جنجالی انتخابات ریاست جمهوری 88 ، از سیاست گذاران اردوگاه اصلاح طلبان استان است ، اما گفته می شود به سبب حمایت های همه جانبه از منصور حقیقت پور در دوران انتخابات مجلس گذشته ، از پشتیبانی وی برای تصدی این پست برخوردار بوده است.

بنابراین جای تعجب ندارد که اکنون استاندار اردبیل بصورت تعمدی به حرف و حدیث ها برای تغییر احتمالی فرماندار نمین دامن بزند و از انتخاب نخستین فرماندار زن برای این سمت خبر دهد.

احتمالا خدابخش قصد دارد هم واکنش حقیقت پور را بسنجد و هم اینکه در موقعیت مناسب بجای ماریا موسوی، یک فرماندار قوی مرد را جایگزین جوادی کند و او را به ماموریتی دیگر بگمارد.

در شهرستان نیر اکبر صمدی معاون سابق برنامه ریزی شهردار با حمایت طیف زنجانی و برخی جریانات سیاسی پشت پرده به فرمانداری نیر رسید اما از منظر جریان معروف به "چهار سیگاری ها" ، اکنون قوت آن رسیده است که تلاش ها برای فرستادن او به پارس آباد یا هر جایی دیگر به غیر نیر شروع شود. با این حال این تلاش ها تاکنون به جایی نرسیده است و حلقه استاندار نیز فعلا از این ایده حمایت صدرصدی نمی کند.

و اما در اردبیل زنجانی یک گام دیگر برای تکمیل رزومه انتخاباتی خود برای روز موعود نزدیک شد و پست فرمانداری اردبیل را از آن خود کرد. او پس از مدتی برای مطرح شدن جدی به پست معاونت برنامه ریزی استانداری تلاش کرد تا شاید خود را از مسئولیت برگزاری انتخابات حساس و تنگاتنگ انتخابات اردبیل برهاند. اما فعلا در این پست ماندگار شده است و استاندار دلیل و انگیزه جدی برای کنار گذاشتن او از فرمانداری اردبیل ندارد و شاید حتی به حضور زنجانی (که اکنون پس از سالها عضویت در حزب کارگزاران از دبیری آن در استان استعفاء داده) نیاز داشته باشد.

و اما انتخاب فرماندار شهرستان کم جمعیت سرعین آسان تر بود و ابقای وی نیز سهل تر است و پیش بینی می شود عاطف ناصری همچنان در مسئولیت خود باقی بماند.

در مورد کوثر، ظاهرا قدرت های دولتی و مجلسی استان بر سر ماندن فرماندار به اجماع رسیده اند و ذهن ها بیشتر متمرکز به شهرستان پرجمعیت تر خلخال است.

در خلخال مهدی احمدی فرماندار این شهرستان با نظر مثبت نماینده فعلی به روی کار آمد. این روزها جلیل جعفری بنه خلخال نماینده خلخال مرتبا در حال ارسال پالس های مثبت به دولت است و از لزوم حمایت از دولت سخن می گوید. او که روزگاری بدون نگرانی از ترور دانشمندان هسته ای، در دهات و کوچه پس کوچه های خلخال میتینگ تبلیغاتی می گذاشت و تلویحا خود را دانشمند هسته ای معرفی می کرد، به جرگه مدافعان سیاست های هسته ای دولت روحانی پیوسته است.

اگر تیم سیاسی استانداری این پالس ها را از این چهره اصولگرا و نسبتا معتدل بپذیرد ، احتمالا احمدی را در پست خود ابقاء خواهد کرد. مگر آنکه بنا به ملاحظاتی او به پارس آباد فرستاده شود و یک چهره جدید به فرمانداری خلخال منصوب شود.

و اما برگردیم به شهرستان پارس آباد که در حال حاضر به نقطه شروع دومینوی تغییرات سیاسی و انتخاباتی استان تبدیل شده است. در هفته های گذشته فاضل سروری از قبول مسئولیت فرمانداری پارس آباد خودداری کرد. اکبر صمدی هم هنوز زیر بار هجرت از فرمانداری نیر به مقصد پارس آباد نرفته است.

در هفته جاری نام علی نظری از چهره های باسابقه اصلاح طلب استان به عنوان گزینه احتمالی برای انتصاب به فرمانداری این شهرستان سیاسی بر سر زبان ها افتاد.

با این حال نگارنده این نوشتار بعید می داند که مدیر مسئول نشریه آراز به فرمانداری شهرستان پارس آباد که در جوار رودخانه در معرض طغیان آراز (ارس) قرار دارد منصوب شود.

اما این احتمال وجود دارد که نظری راهی فرمانداری خلخال شود تا به این ترتیب دومینوی شروع شده برای تغییرات فرمانداران ، از پارس آباد به خلخال و از خلخال به نیر یا گرمی یا نمین و ... منتقل شود.

باید منتظر ماند و دید آیا پازل چینی انتخاباتی تیم سیاسی استانداری به دومینوی تغییرات فرمانداران یا دست کم جابجایی مهره های شطرنج در سپهر سیاست استان می انجامد یا خیر.

نویسنده: یاشار پورمجید