"اطلاع رسانی" از کارکردها و خدمات ، نه تنها امری مذموم نیست
بلکه به تکرار از سوی رهبر معظم انقلاب مورد تاکید قرار گرفته و ایشان
همواره در ادوار مختلف، دولتمردان را بر ضرروت نزدیکی هر چه بیشتر با مردم،
کاستن از فاصله‌ها و بازگویی فعالیت‌ها با استفاده از همه ظرفيت هاي
قانوني ترغیب کرده‌اند.
مع الاسف در ادوار دولت‌ها، این مهم بعضاً مورد سوء‌استفاده قرار گرفته و به ابزاری برای قلب واقعیات مبدل می شود، به طوری که منتقدین در فضای رقابت، آمار و ارقام اعلامی عملكرد دولت ها را ساختگی، غیر واقعی و دروغ به قصد فریب توده ها خوانده و جریان پیروز به اتکای قدرت تصاحب شده و دستكاري اطلاعات، دولت قبلی را "دروغگو" لقب می‌دهد؛ اهرم و رفتاری غیراخلاقی،غیرمسئولانه و جنون آمیز که در اغلب دولت ها صرفاً با هدف جلب توجه، حفظ قدرت و تخریب رقیب سیاسی از آن بهره گرفته می شود بی آن که آسیب های جدی و خطرناک آن بر سرمایه اجتماعی ملحوظ نظر باشد.
هفته گرامیداشت دولت فرصت مغتنمی است که دولتمردان، مجموعه خدمات و فعالیت ها را برای افکار عمومی گزارش کنند؛ مجید خدابخش استاندار اردبیل با درک اهمیت موضوع و به بهانه همين مناسبت، ضمن اعتراف تلویحی به ضعف ارتباطی مدیران اجرایی استان با توده مردم، خواستار ارتباط تنگاتنگ آنان با مردم شده است.
او به درستی، مدیران خود را بر استفاده از ابزارها و شیوه‌های گوناگون برای ارتباط با مردم فراخوانده اما نگفته است که در اعلام آمار و ارقام دوره مسئولیت خود و مقایسه آن با گذشته، چگونه عمل کنند؛ رفتاری که متاسفانه امروز به رسم مالوف، گریبانگیر برخی مدیران شده و آنان به جای تلاش بر دلگرمی و افزایش اعتماد عمومی به خدمات نظام و اثبات علقه و علاقه خود به تفکرات جریان حاکم بر دولت، چنگیزوار تیشه بر ریشه این سرمایه ارزشمند اجتماعی می زنند، با اين تصور اشتباه که با بزرگ نمایی بیش از اندازه عملکردها، مي توانند افکار عمومی را از وعده هاي عملي نشده و ضعف ها منحرف و خود را حق جلوه دهند.
حال پرسش اساسی اینجاست که پاسخگو نبودن، ضعف ارتباطی و دلیل گریزان شدن برخی مدیران از مردم در چیست؟ آیا ناشی از ضعف رسانه ها به عنوان قدرتمندترين حلقه واسط میان این دو بخش است یا به منش اشرافی آنان بر می‌گردد؛ هر چند که برخی بر این عقیده اند بر اساس مطالعات روانشناسی، این مقوله ناشی از خجالتی و گوشه گیری برخي مدیرانی است که تمایل فراوانی به داشتن رابطه با دیگران دارند، ولی دلشان می‌خواهد دیگران تضمین‌های بسیار محکم و غیرمعمول به آنها بدهند، مبنی بر این که بدون هیچ گونه خرده‌گیری و انتقادی، آنها را بپذیرند.
نگارنده به ابتناي وظيفه رسانه اي در كلان كشور و مطالعات كلي در فضاي رفتار مديران در جغرافياي استان اردبيل ضمن اين كه معتقد است ضعف ها و آسيب هاي موجود در رابطه ميان مديران با مردم در حالت كلي از قاعده حاكم كلان كشور پيروي مي كند اما آنچه كه در اين باره قدري در استان زننده و بارز است، تبختر و نگاه از بالا به پايين عده اي از مديران به ارباب رجوع است كه تلاش مي كنند جايگاه خود را فراتر از پاسخگويي به استاندار و البته در سطح قائم مقام وزير در حوزه مديريتي محلي جلوه داده و استاندار را به عنوان عالي ترين نماينده دولت به رسميت نشناسند.
چنين رويه غلط موجب مي شود مديراني از اين دست، به دليل مسافت جغرافيايي از مركز، در حاشيه امن قرار گرفته و با رويكردي "شترمرغي" و رفتاري "دوگانه" چندان خود را پايبند به پاسخگويي به مرجع استانداري به عنوان محل اصلي مراجعه و شكايات و انتقادات مردم از عملكرد مجريان دولت ندانند و مراجعين همواره سردرگم بمانند.
توليد محتواهاي مختلف و انتشار گزارش هاي متعدد مردمي از سه سال پيش تاكنون بدون حتي دريافت يك مورد توضيح دستگاههاي اجرايي و خدمات رسان جهت درج در نشريه چشم انداز اردبيل ( حسب قانون مطبوعات) خود گواه روشني بر اين مدعاست؛تراژدي و دادستان دردناكي كه مع الاسف در توجيه "پز مديريتي" برگرفته از مكاتب وارداتي در افكار ،انديشه، رفتار و عمل برخي مديران و كارگزاران نظام اسلامي كه پست و جايگاه را لطف الهي و امانت مي خوانند اما دانسته و ندانسته و در عمل از موضع قدرت حقي براي پاسخگويي و شنيدن حرف ها و خواسته هاي مردم و ارباب رجوع نمي شناسند.
شايد ديگر وقت آن رسيده كه استاندار اردبيل به جاي درجا زدن در مرحله اول امر به معروف، با در نظر گرفتن حقوق حقه مردم و مطالبه عمومي،مسئوليت و وظيفه قانوني خود را در خصوص مديران غيرمسئول اجرايي كند، چرا كه همدلي و همزباني جز از توجه و رعايت حقوق مردم ميسر و دست يافتني نمي شود.
انتهای پیام/